อ่าวโนริ/Shutterstock By บราวน์
พนักงานเสิร์ฟเหวี่ยงชามไม้เคลือบสีแดงและดำขนาดเล็กอย่างรวดเร็ว เนื่องจากผู้ที่มารับประทานอาหารต้องเผชิญกับงานที่ต้องรับประทานของเคี้ยวหนึบๆ ในปริมาณมาก โซบะ เท่าที่จะทำได้ ชามเปล่าซึ่งครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยเส้นบะหมี่โซบะญี่ปุ่นสีน้ำตาลยาวซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องรสชาติอันเข้มข้นของมัน เริ่มตั้งตระหง่านอยู่รอบๆ CNN ). ขณะรับประทานอาหาร พนักงานเสิร์ฟก็ร้องว่า 'ไฮ่จั่น จั่น ไห่ดอน' ระดมผู้เข้าแข่งขันให้กินมากขึ้น Wanko soba ซึ่งเป็นความท้าทายของบะหมี่โซบะที่ทานได้ไม่อั้นของญี่ปุ่นได้ดึงดูดชาวบ้านและนักท่องเที่ยวให้มาที่โมริโอกะ เมืองหลวงของจังหวัดอิวาเตะ
สเต็กที่ดีที่สุดสำหรับเงิน
Azumaya หนึ่งในร้านอาหาร wanko soba ที่มีชื่อเสียงที่สุดใน Morioka ให้บริการเมนูที่พิมพ์ภาษาอังกฤษและน้ำซุปที่เป็นมิตรกับมังสวิรัติซึ่งทำจากแบบดั้งเดิม เกล็ดที่ดี , ชนิดของปลาดองแห้งโกนบาง. ที่ อาซุมายะ งานฉลองอาจทำให้ค่าใช้จ่ายเหล่านั้นเพิ่มขึ้นสำหรับความท้าทายโดยเฉลี่ย 3,150 ถึง 3,700 เยนญี่ปุ่นหรือ 21.18 ถึง 24.88 ดอลลาร์ เพื่อที่จะชนะ คุณต้องกินโดยไม่หยุด และการเคี้ยวบะหมี่ก็เป็นทางเลือกเท่านั้น เครื่องเคียงที่หลากหลายอาจดึงดูดให้ล้างจานระหว่างชามโซบะที่เลอะเทอะ แต่อย่าปล่อยให้ซาซิมิปลาทูน่าสด ไก่สับปรุงสุก เห็ดที่เสิร์ฟพร้อมหัวไชเท้า daikon ขูดที่เคี่ยวในซีอิ๊วขาว หรือเครื่องเคียงอื่นๆ อาหารสดกวนใจคุณจากเป้าหมายหลัก เจ้าของสถิติการกินโซบะนั้นรวมถึงชายจากโอซาก้า ที่ลดชามได้ถึง 500 ชาม แต่ผู้หญิงคนหนึ่งในโมริโอกะกินชามใบเล็กมากถึง 570 ถ้วย ซึ่งอ้างว่าเป็นชัยชนะในตอนนี้ (ต่อ Azumaya)
วังโกะโซบะมีที่มาจากอะไร?
Anna_Pustynnikova/Shutterstock
ในภาษาถิ่นของจังหวัดอิวาเตะบนชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของญี่ปุ่น 'wanko' หมายถึง 'ชาม' แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หมายถึงชามซุปไม้สไตล์ญี่ปุ่นขนาดเล็ก ผู้ก่อตั้งร้าน Azumaya Soba บอก CNN ความท้าทายเกิดขึ้นจากภูมิประเทศที่เป็นภูเขาของภูมิภาค ซึ่งอุณหภูมิต่ำและระดับความสูงที่สูงทำให้เกษตรกรในพื้นที่นันบุ ซึ่งอยู่ติดกับจังหวัดอิวาเตะ สามารถปลูกโซบะเพื่อการยังชีพได้ง่าย
ที่มาของอาหารจานนี้และปรากฏการณ์กินได้ไม่อั้นนั้นมืดมน ทฤษฎีหลักหนึ่งมีขึ้นตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 เมื่อ นันบุ โทชินาโอะ เจ้าอาณาเขตจากตระกูลนันบุมาถึงฮานามากิและรับโซบะในชามซุปขนาดเล็ก ชาวบ้านที่เสิร์ฟจานนี้เกรงว่ามันจะธรรมดาเกินไปสำหรับคนที่มีฐานะเช่นนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงมาพร้อมกับเครื่องเคียงแฟนซีมากมาย - อาจมีบ้าง ซาซิมิ หรือหัวไชเท้าดองมิโสะ อาจเป็นเห็ดนาเมโกะ หรือน้ำจิ้มต่างๆ แต่นันบุพอใจกับโซบะและขอมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป การเสิร์ฟโซบะต้มสดชามเล็กๆ อย่างต่อเนื่องจนกว่าแขกจะพึงพอใจได้กลายเป็นประเพณีของภูมิภาคนี้ (ต่อ อาหารในญี่ปุ่น ).
